زنـבگے تعـבاـב نـ؋ــωـها نیـωـت!

زنـבگے تعـבاـב لبـפֿـنـבهاے

ڪـωـانیـωـت

ڪـہ בوωـتشاלּ בاریܢܢ

ڪثیـ؋ تریלּ چاپلوωـے

زمانے اـωـت

ڪـہ مرבے یا زنے بـہ פֿـاطر

طبیعے تریלּ نیازش

بـہ معصومے بگویـב

בوωـتت בارܢܢ

تجـωـҐ ڪלּ ،ڪنارت باشـב ؛ شب قبل از פֿـواب ...

نگاهش ڪنے تا مطمئלּ شوے ڪـہ هـωـت

ڪـہ مے مانـב ...

صبـפ ڪـہ بیـבار میشوے

هنوز هҐ هـωـت ...

بیـבار اـωـت ...

؋ـڪرش را بڪלּ !!

نگرانیت را بـ؋ـهمـב ..

نگاهت ڪنـב؛ ببوωــבت .. نزבیڪتر شوב ..

طورے ڪـہ نـ؋ــωـش صورتت را گرҐ ڪنـב

وبگویـב : بـפֿـواب عزیزҐ ،ڪنارت هـωـتҐ ..

و ایלּ یعنے :

פֿـوבِ פֿـوבِ زنـבگے ....

عــشــق



مثل نمـاز פֿـــونـــבלּ مــیمونـہ



بــعــב از ایــنڪـــہ نــیــت ڪــــــــرבے



בیـــــــگـہ نــــبــایـــב بـــہ اطــراـ؋ـــت



نــــگــاـہ ڪــــنــــے

یِک روز میـرِسَـد یــِـک مَـلـافــِه سِفـــیـد . . .

پــایـان میـدَهـَد بـِه مـَن . . .

بـِه شِیـطَنَـت هـایَم . . .

بـِه بـازیگـوشی هـایَم . . .

بـِه خَــنـده هـایِ بـُلـَنـدُ و تَلـخـَم . . .

روزی کِه هَمــه بـا دیـدَنِ قِـطعــِـه عـَکسَم بـُــغـض مـیـکُنَـنـد و میگـویَنـد :

___ دیـوانـِــه دِلِمـان بَـرای دَلـقَـک بـازی هـایـَت تَنـگـ شُــده ___

دلـم تصـآدف میـخوآهـد ...

صـدآیِ بـلنــدِ آمبـولانـس ...

صـدآی پـرستــآری کـه دآآد میـزنــه کنـآآر بـرویــد ، کنـآآر بـرویــد !

صـورت خـونیـنــم رآ بــرمیـگرداننــد !

انگشـت روی گــردنـم میـگـذارنــد ...

نبضـش ضعیـف استــ . .

پـس از دقیقــه ای ...

نبضـش نمیـزنــد !

پـآرچـه بیــآآوریـد ...

پـآآرچـه ای سفیـد روی جـسمـم میـکشنــد و تمــــــــــــــــآآآآآآآآآآآآم ...

___ سـآده بگـویــم دلــم مـرگ میخـوآهـد ___

سـلآمَتــی روزی کِ بـی اجـآزهـ لختـَم میکنـَن و یـه غـریبــه منـو میشـورهـ و بقیـه بـی اجـآزهـ از پشـتِ شیـشـه نِـگـآم میـکنـن !

سـلآمَتــی روزی کِ ازَم وآســه لبـآسَـم اجـآزهـ نـمیگـیـرَن و یـه پـآرچـه سفیـد تنـَم میـکنـن !

سـلآمَتــی روزی کِ بستگـآنـم منـو رو سـرشـون گـذاشتـند و حلـوآ حلـوآ میکننـد و وقتــی پیششـون بـودم تیکـه تیکـه ـَم میکـردنـد !

سـلآمَتــی روزی کِ عجـلـه دارَن تـآ از بـدنِ سـردم رـآحَـت شن و شتـآبـآآن میـذارنــَم تـویِ نعشـکـِش !

سـلآمَتــی روزی کِ همـه از بـآلا بِ تنهـآیــی و رختخـوآب جدیـدَم نگـآهـ میـکنـن !

___ سـلآمَتــی اون روز ... اون قـَبــر ... اون جِـنـآزهـ ___

تازگـــــی ها آدمـــــها

آدم می دَرنــــد و گــُرگـــــ های بیچـــاره بیکـــار شده انــــد

چیـزی نِمیـخـوآهَم جـُز ...

یـِکــ اتــآقِ تـآریک

یـِکـ مـوسیقـیِ بی کَلآم

یـِکـ فِنجـآن قَهـوه بـِهـ تَلخـیِ زَهـر !

___ وَ خـوآبـی بـه آرامـیِ یـکــ مـَـ ـ ـرگِ هَمیشــ ـ ـگـ ـ ــی ___